Nigdy o tobie nie zapomnę

Asamblaże Władysława Hasiora powstawały z przedmiotów gotowych: przyniesionych mu przez przyjaciół, kupionych na targach staroci lub znalezionych. Artysta łączył je w niekonwencjonalny sposób, nawiązując do kompozycji dewocjonaliów i dzieł sztuki dawnej. Prace nosiły czasem ironiczne, czasem metaforyczne tytuły. Dzięki tym zabiegom zyskiwały surrealistyczny wydźwięk. Każdy użyty w nich przedmiot ma ładunek symboliczny i uruchamia różne interpretacje. Sentymentalizm tytułu dzieła wynika z romantyzmu użytej w nim rzeźby, skonfrontowanej z kiczowatością pozostałych elementów. Wszystko zamknięte zostało w stłuczonym pucharze, mogącym symbolizować to, co nieodwracalne.