OutlineMocak_mobile_icon
Aplikacja mobilna
Zaplanuj wizytę w muzeum, sprawdź aktualne wydarzenia oraz zwiedzaj wystawy z mobilnym przewodnikiem.
Pobierz Zamknij
Przejdź do głównej treści
Languages

//Bliżej natury – edukacja leśna// Anna Pyzik

Bliżej natury – edukacja leśna Anna Pyzik

W edukacji najbardziej wartościowe nie są nurty usprawniające przyswajanie wiedzy, ale te, których istotą jest kształtowanie postaw, rozwijanie kompetencji i wprowadzanie w świat uniwersalnych wartości. Wiedza sama w sobie dzięki rozwojowi technologicznemu wciąż staje się coraz łatwiej dostępna. Kwestia zasadnicza to zatem pytanie, czy – a przede wszystkim do czego – będziemy chcieli ją wykorzystać?

Edukacja oparta na szacunku

Choć edukacja leśna jest w Polsce coraz bardziej popularna, wiele osób kojarzy ją głównie z bieganiem po lesie. Tymczasem jedną z rzeczy, która najbardziej mnie w tym nurcie porywa, jest sposób, w jaki sam siebie definiuje. Forest School Learning Initiative określa leśną edukację jako „inspirujący proces, który oferuje dzieciom, młodzieży, a nawet osobom dorosłym możliwość rozwijania pewności siebie i poczucia własnej wartości poprzez samodzielne uczenie się w leśnym środowisku”[1]. Już sama definicja pokazuje nam, że istotne jest to, w czym ten rodzaj edukacji nas wspiera, a działanie w lesie pozostaje formą pomagającą osiągnąć cel.

Ponadto ten rodzaj edukacji posiada liczne punkty wspólne z innymi pedagogikami alternatywnymi: Montessori, waldorfską, demokratyczną, przeżyć i przygody oraz personalizmem chrześcijańskim i komunikacją empatyczną. Procentowy udział tych wpływów zależny jest od stylu pracy rodziców i pedagogów oraz sposobu prowadzenia danej placówki edukacyjnej. Kluczową dla pracy w leśnych placówkach jest teoria flow learning Josepha Cornella, której głównym założeniem jest rozbudzenie w dziecku lub wykorzystanie jego własnego entuzjazmu, aby eksplorować dany temat. Jedną z zalet tego rozwiązania jest między innymi dłuższej utrzymujący się stan skupienia uwagi na danym zagadnieniu. Rolą opiekuna jest stworzenie dziecku przestrzeni do doświadczania oraz wspieranie go w tym procesie, którego ważnym elementem jest końcowe dzielenie się wrażeniami.

Dlaczego warto o tym wspomnieć? Ponieważ wszystkie te ruchy stanowią alternatywę dla tradycyjnie rozumianej edukacji, wychodząc w swym działaniu od pełnego szacunku zainteresowania konkretnym odbiorcą prowadzonych aktywności. Pełnego szacunku, czyli uwzględniającego możliwości, pasje i indywidualne cechy odbiorcy podczas planowania spersonalizowanych działań. Pełnego szacunku, czyli empatycznego podejścia, akceptującego przeżywanie również trudnych emocji oraz wspieranie w radzeniu sobie z nimi – także poprzez ich nazywanie i komunikowanie o nich. Pełnego szacunku, czyli opierającego się na dobrowolności uczestnictwa zarówno w procesach indywidualnych, jak i grupowych – nie zapominając równocześnie o znaczeniu budowania wspólnych doświadczeń i nabywania poprzez udział w nich kompetencji społecznych.

Artykuł w całości dostępny jest w wersji drukowanej piętnastego numeru MOCAK Forum.

[1]https://www.fsli.co.uk/, tłum. za Fundacja Świadoma Edukacja https://swiadomaedukacja.pl/szkoly-lesne-czyli-powrot-natury/