Katarzyna Bobiec oraz Dominika Borkowska studiują mediację sztuki na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W Galerii Re zaaranżowały interaktywne przestrzenie inspirowane swoimi działaniami performerskimi.

Na parterze prezentujemy dokumentację fotograficzną i tekstową pleneru malarskiego w słowackim Stropkovie, w ramach którego Katarzyna Bobiec zaprosiła do współpracy dzieci z osady romskiej. Rozdała im kredki i poprosiła o namalowanie tego, co im najbliższe. Na wystawie poplenerowej pokazała ich obrazy obok swoich, całość akcji traktując jako działanie performatywne. Prace dzieci również można obejrzeć w Galerii Re. Dla artystki performans jest nierozłącznie związany z życiem codziennym, często ma charakter spontanicznego działania, inspirowanego miejscem bądź sytuacją. Te przemyślenia pojawiają się w prowadzonym przez nią dzienniku, który także pokazujemy na wystawie. Katarzyna Bobiec chce rozszerzyć własne doświadczenie o przeżycia osób odwiedzających galerię. Interaktywność przestrzeni polega na zachęceniu zwiedzających do nagrania swoich historii oraz zaznaczenia na mapie ciekawych miejsc, które być może staną się celem przyszłych podróży artystki.

Na piętrze pokazujemy wideo z akcji Chcesz ze mną chodzić? Dominiki Borkowskiej. Performans polegał na wyciąganiu ręki do przechodniów w przyjaznym geście powitania. Film pokazuje, jak bardzo jesteśmy zamknięci na innych – wiele osób odwraca się i udaje, że nie dostrzega artystki. To nagranie ma być dla odbiorcy inspiracją do przełamania bariery arogancji oraz wyrwania się z izolacji, która staje się problemem społecznym. Przygotowany przez Dominikę Borkowską zestaw instrukcji motywuje do podjęcia inicjatywy i wejścia w kontakt z innymi ludźmi zwiedzającymi galerię. W performansie Chcesz ze mną chodzić? komunikacja odbywała się za pomocą gestów, na wystawie artystka nawiązuje jednak także do dwóch innych sposobów porozumiewania się – rozmowy oraz korespondencji pisemnej. Kolejne instrukcje pomagają w coraz głębszym otwarciu się na drugą osobę. Pierwszym etapem jest zaproszenie do dialogu przy użyciu pytań, opracowanych przez Dominikę Borkowską. Drugi etap to zachęta do wykonania gestów. Na zakończenie zwiedzający może napisać list, który stanie się częścią ekspozycji lub – wrzucony do specjalnej skrzynki pocztowej – trafi bezpośrednio do artystki.