Walka klas na ulicach Łodzi

Michał Gauza

Klub Krytyki Politycznej w Łodzi od kilku lat podejmuje próby popularyzacji Rewolucji 1905 roku, przywrócenia pamięci o robotniczej tożsamości miasta i toczonych tu walkach społecznych. Potencjał w tej dziedzinie jest ogromny, bo też Łódź jest szczególnym przykładem kapitalistycznej wyspy, w której burzliwy rozwój miasta w XIX wieku i dynamiczny rozkwit nielicznych fortun wiązał się ze szczególnym na tle Europy wyzyskiem pracowników i pracownic, dramatycznymi warunkami życia oraz brakiem podstawowych praw i ubezpieczeń społecznych. Rażące kontrasty społeczne i gospodarcze prowadziły wielokrotnie do masowego wybuchu niezadowolenia, jak w przypadku Buntu Łódzkiego roku 1892 – strajku generalnego wyrosłego na próbie zorganizowania obchodów święta pierwszego maja – czy właśnie Rewolucji 1905 roku, zjawiska wielowymiarowego, wykraczającego daleko poza kwestie ekonomiczne. Ówczesna bieda, skrajne rozwarstwienie towarzyszące rozwojowi Łodzi, jak i walki społeczne są w niewielkim stopniu obecne w powszechnej świadomości. Ta od lat zdominowana jest przez pamięć o ludziach sukcesu – fabrykantach.

Artykuł w całości dostępny jest w wersji drukowanej dziesiątego numeru MOCAK Forum.