Opium ukazuje dwa oblicza Csátha: w pierwszej części przedstawiamy najlepsze z jego opowiadań, często inspirowane psychoanalizą; w drugiej zaś fragmenty dzienników – przesycony erotyzmem zapis życia artysty targanego typowymi dla przełomu wieków niepokojami, kronikę szaleństwa narkomana, który bezskutecznie walczy z nałogiem. Tom dopełniają esej Elżbiety Cygielskiej oraz wygłoszona nad trumną Csátha mowa pogrzebowa jego kuzyna, węgierskiego prozaika i poety Dezső Kosztolányiego.

Książka wydana z okazji obchodów Roku Kultury Węgierskiej 2016-2017, dzięki wsparciu Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Handlu Węgier,  Ministerstwa Zasobów Ludzkich Węgier oraz Instytutu Balassiego.