Refleksje zza kamery

Książka, prezentując różnorodne głosy twórczych kobiet w kinie i podejmowaną przez nie refleksję, podkreśla ich obecność i znaczenie w historii myśli filmowej. Kolejne rozdziały poświęcone są przemyśleniom Alice Guy-Blaché, Germaine Dulac, Mai Deren, Laury Mulvey, Trinh T. Minh-ha oraz Aleksandry Juhasz, odnoszącym się do własnego dorobku filmowego, jak i do znacznie szerszej problematyki, związanej z określonymi nurtami artystycznymi i intelektualnymi oraz realiami społeczno-kulturowymi.

W przywołanych tekstach reżyserek przewijają się tematy nawiązujące do czterech głównych zagadnień. Pierwsze dotyczy formy filmowej oraz kina jako medium, instytucji, obszaru kultury popularnej. Drugie – praktyki reżyserskiej kobiet: używanego przez nie warsztatu, stylu i indywidualnych zainteresowań. W trzecim chodzi o związki z feminizmem, postkolonializmem, teorią queer i innymi koncepcjami, które dostarczyły piszącym artystkom kina przydatnych pojęć czy definicji. Natomiast czwarte zagadnienie dotyczy relacji między twórczością kobiet a tradycją kultury wizualnej w jej wymiarze technologicznym i komunikacyjnym, a nie tylko estetycznym.